Telefang – Gra na Game Boy Color znana jako Pokemon Diamond

Telefang to fascynująca seria japońskich RPG, która mimo niewielkiej popularności na Zachodzie, zdobyła status kultowej wśród entuzjastów przenośnych konsol Nintendo. Wydana oryginalnie w Japonii w 2000 roku na Game Boy Color, seria ta oferuje unikalne połączenie elementów RPG z mechaniką kolekcjonowania stworków, co przyczyniło się do jej mylnego utożsamiania z serią Pokémon. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tej intrygującej serii, jej mechanikom, fabule oraz kontrowersji związanej z nieoficjalnymi wersjami gry.

Historia i pochodzenie Telefang

Keitai Denjū Telefang (co można przetłumaczyć jako „Mobilne Bestie Telefoniczne”) to seria gier RPG opracowana przez Natsume Co., Ltd. i wydana przez Smilesoft. Pierwsza część zadebiutowała w Japonii 3 listopada 2000 roku na konsolę Game Boy Color i została wydana w dwóch wersjach: Power Version oraz Speed Version. Każda z nich zawierała kilka ekskluzywnych stworków, co zachęcało graczy do wymiany między sobą.

Nazwa serii pochodzi od japońskiego słowa „keitai” (携帯), oznaczającego telefon komórkowy, co nawiązuje do kluczowego elementu rozgrywki – wykonywania połączeń telefonicznych do potworków, oraz „fang” symbolizującego bestie.

26 kwietnia 2002 roku wydano sequel zatytułowany Keitai Denjū Telefang 2, tym razem na konsolę Game Boy Advance. Podobnie jak w przypadku pierwszej części, sequel również został wydany w dwóch wersjach – Power Version i Speed Version.

Rozgrywka i mechaniki

Głównym elementem rozgrywki jest zbieranie numerów telefonów różnych stworków, zwanych Denjū (電獣). Gracz, określany jako T-Fanger, używa urządzenia o nazwie D-Shot do kontaktowania się z tymi istotami i wzywania ich do pomocy w walkach.

W pierwszej części serii gracz wciela się w 10-letniego chłopca o imieniu Shigeki, który przypadkowo trafia do świata Denjū. W sequelu protagonistą jest Kyō, który podróżuje do świata Denjū w poszukiwaniu swojego zaginionego ojca.

System walki

Walki odbywają się w systemie turowym, jednak z interesującym twistem – statystyka Szybkości Denjū determinuje, ile tur może wykonać i kiedy. Oznacza to, że szybszy Denjū może zaatakować dwa razy, zanim wolniejszy przeciwnik wykona jakikolwiek ruch.

Każdy Denjū posiada zestaw statystyk: Punkty Życia (HP), Szybkość, Atak, Obrona, Atak Denma i Obrona Denma. Dodatkowo, typ środowiska, w którym żyje Denjū, określa jego słabości wobec ataków Denjū z innych środowisk. W pierwszej części istnieje łańcuch podatności: Góry → Niebo → Las → Woda → Pustynia → Łąka → Góry.

W Telefang 2 system ten został nieco zmodyfikowany – typy środowisk Denjū są defensywne, a ataki mają oddzielne typy ofensywne: Normalny, Płomień, Piorun, Woda, Wiatr, Skała i Maszyna.

Ewolucja

Denjū mogą ewoluować na trzy różne sposoby:

1. „Naturalna ewolucja” – osiągana przez trenowanie Denjū

2. „Zmodyfikowana ewolucja” – poprzez dawanie Denjū określonych przedmiotów w specjalnych obszarach

3. „Eksperymentalna ewolucja” – osiągana przez przekazanie DNA jednego Denjū innemu za pomocą przedmiotu zwanego Phone Card

W pierwszej części ewolucja jest permanentna, natomiast w Telefang 2 można ją odwrócić, jeśli nie została osiągnięta poprzez „Naturalną ewolucję”.

Fabuła

Część 1

Akcja rozgrywa się w roku 2020, gdzie specjalne telefony komórkowe wyposażone w unikalną antenę zwaną D-Shot umożliwiają teleportację przez „drzewa antenowe”. 10-letni Shigeki znajduje jeden z tych telefonów i przypadkowo zostaje przeniesiony do innego świata wraz z innym chłopcem, Matsukiyo, gdy zgubili piłkę baseballową w pobliżu „drzewa antenowego”.

Świat ten jest pełen fantastycznych stworków zwanych Denjū, które posiadają własne D-Shoty i używają ich do wzywania przyjaciół do pomocy w walkach. Te telefoniczne pojedynki znane są jako Telefang. Shigeki zostaje T-Fangerem i podróżuje po świecie Denjū, próbując dowiedzieć się o nim więcej. Jednocześnie zostaje wplątany w różne intrygi związane ze złymi Denjū oraz innymi ludźmi.

Część 2

Sequel śledzi historię Kyō, 10-letniego T-Fangera o niebieskich włosach, który podróżuje do świata Denjū w poszukiwaniu swojego zaginionego ojca. Towarzyszy mu przyjaciółka Midori. Podczas swojej przygody napotyka Denjū o imieniu Diablos, który niszczy „drzewa antenowe”, ponieważ nie jest zadowolony z faktu, że ludzie wkraczają do świata Denjū.

Po tym, jak Diablos zniszczył wszystkie „drzewa antenowe” oprócz jednego, to ostatnie drzewo staje się jedyną bramą między dwoma światami. Kyō musi powstrzymać Diablosa przed zniszczeniem ostatniego „drzewa antenowego”, w przeciwnym razie zostanie uwięziony w świecie Denjū na zawsze.

Kontrowersja związana z Pokémon Diamond i Jade

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów historii Telefang jest jego związek z serią kieszonkowych stworków, które były sprzedawane na Zachodzie jako „Pokémon Diamond” i „Pokémon Jade”. Te pirackie gry były nieautoryzowanymi tłumaczeniami oryginalnych, które zostały fałszywie przedstawione jako część serii Pokémon.

Co ciekawe, stworzenia użyte na okładkach tych pirackich wersji nie były ani Denjū, ani Pokémonami. Okładka „Pokémon Jade” przedstawiała zmodyfikowany projekt ducha lasu z filmu „Księżniczka Mononoke”, podczas gdy okładka „Pokémon Diamond” przedstawiała niebieskie, wężopodobne stworzenie nieznanego pochodzenia.

Te nieoficjalne tłumaczenia zyskały niesławę ze względu na fatalnie przetłumaczony tekst angielski oraz poważne błędy programistyczne, które mogły powodować zawieszanie się. Błędy te nie występowały w oryginalnych japońskich wersjach.

Mimo początkowej niesławy na Zachodzie związanej z tymi niereprezentacyjnymi pirackimi wersjami, oryginalne produkcje zyskały status kultowych dzięki inspirującym projektom stworków autorstwa Saiko Takaki, świetnej ścieżce dźwiękowej skomponowanej przez Kinuyo Yamashitę, humorystycznej fabule oraz solidnej, choć lekkiej rozgrywce.

Społeczność fanów i tłumaczenia

Przez wiele lat Telefang pozostawał serią dostępną wyłącznie w języku japońskim, co ograniczało jej dostępność dla graczy z Zachodu. Jednak dzięki wysiłkom oddanej społeczności fanów, w 2016 roku – po niemal 16 latach od wydania oryginalnej gry – zespół Telefang.net ukończył oficjalną łatkę tłumaczeniową dla obu wersji Keitai Denjū Telefang 1.

Ta łatka tłumaczeniowa zawiera nie tylko pełne tłumaczenie na język angielski, ale także naprawia wiele błędów występujących w oryginale, umożliwia nadawanie dłuższych pseudonimów, usprawnia wprowadzanie nazw, przywraca i w pełni koloruje funkcjonalność Super Game Boy (wraz z oryginalnymi ramkami) oraz wprowadza wiele innych usprawnień.

Społeczność fanów jest aktywna do dziś, prowadząc serwisy takie jak Telefang.net, Wikifang (wiki) oraz forum Tulunk Village. Dzięki tym inicjatywom, seria ta zyskuje coraz większe uznanie wśród kolekcjonerów i entuzjastów retro-gamingu.

Adaptacja mangowa

Seria doczekała się również adaptacji mangowej. Manga oparta na Power Version była serializowana przez wydawnictwo Kodansha. Początkowo wydawana jako miesięczny dodatek w magazynie Comic BonBon, później przedrukowana jako zestaw trzech tomów tankōbon.

Dla Keitai Denjū Telefang 2 również powstała manga serializowana przez Kodansha, jednak była ona publikowana wyłącznie w magazynie Comic BonBon i nigdy nie została przedrukowana w formie tomów.

Podsumowanie informacji o serii Telefang

To fascynująca seria gier, która mimo ograniczonej popularności na Zachodzie, oferuje unikalne doświadczenie łączące elementy RPG z mechaniką kolekcjonowania stworków. Jej związek z pirackimi wersjami sprzedawanymi jako „Pokémon Diamond” i „Pokémon Jade” dodaje interesującego kontekstu historycznego, a oddana społeczność fanów zapewnia, że seria ta nie zostanie zapomniana.

Dla fanów Pokémonów, Game Boya oraz japońskich RPG, Stanowi fascynujący rozdział w historii przenośnych gier wideo, który warto odkryć. Dzięki dostępnym tłumaczeniom, gracze z całego świata mogą teraz doświadczyć tej unikalnej serii bez barier językowych.