Wielkie Bitwy Bitwa pod Wiedniem Star Foods
1. Towarzysz Pancerny
2. Łuk i Sajdak Turecki
3. Lekkozbrojny
4. Husarz Polski
5. Szabla Kawaleryjska
6. Buławy Hetmańskie
7. Sułtan Turecki
8. Kara Mustafa
9. Jan III Sobieski
10. Zbroja Turecka
11. Pułkownik Husarii
12. Leopold I
BITWA POD WIEDNIEM - SPIS KART
Atak: 13
Obrona: 9
Dodatek Strategiczny: +3
Towarzysz chorągwi pancernej
Chorągwie pancerne używane były zazwyczaj do działań oskrzydlających, jednak najlepiej sprawdzały się w walce z szybko przemieszczającymi się Tatarami.
A) W przypadku słabiej uzbrojonego przeciwnika używane były do rozbijania szyku. – 1 punkt
B) Na ich uzbrojenie składały się szabla i łuk. – 2 punkty
C) Towarzyszy ochraniały tarcze, kolczugi lub karwasze i misiurki na głowie. – 3 punkty
Atak: 4
Obrona: 1
Dodatek Strategiczny: +0
Łuk i sajdak turecki
Wraz z upowszechnieniem się i doskonaleniem broni palnej łuk jako broń wyszedł z użycia.
A) Wprawny żołnierz mógł oddać z łuku kilkanaście strzałów na minutę. – 1 punkt
B) Skuteczność rażenia dochodziła do 200 metrów. – 2 punkty
C) Jeździec tatarski w czasie odwrotu mógł razić z łuku ścigającego do przeciwnika. – 3 punkty
Atak: 9
Obrona: 3
Dodatek Strategiczny: +1
Lekkozbrojny, towarzysz chorągwi tatarsko-wołoskiej
Chorągwi lekkozbrojnych używano zazwyczaj w działaniach wywiadowczych i rozpoznawczych.
A) Pozbawiony mocniejszego uzbrojenia ochronnego. – 1 punkt
B) Uzbrojenie lekkozbrojnego składało się z szabli, łuku i tarczy. – 2 punkty
C) W Rzeczpospolitej pojawił się w XV wieku, wraz z napływem osadników z Krymu i Włoch. – 3 punkty
Atak: 14
Obrona: 10
Dodatek Strategiczny: +4
Husarz polski
Ciężkozbrojny jeździec polski używany do uderzania rozstrzygającego, do przełamania szyku przeciwnika.
A) Kopia upowszechniła się w Polsce na początku XVII w. – 1 punkt
B) Skrzydła mocowano na tylnym łęku siodła. – 2 punkty
C) Uzbrojony był w kopię, szablę, tarczę, koncerz, 2 pistolety, kirys z ruchomymi folgami na ramionach lub karwasz i szyszak. – 3 punkty
Atak: 4
Obrona: 1
Dodatek Strategiczny: +0
Szabla kawaleryjska polska (husarska)
Szabla husarska zaopatrzona była w kabłąk oraz szersze i dłuższe pióro (zakończenie ostrza).
A) Szabla była podstawowym uzbrojeniem szlachty. – 1 punkt
B) Jej nazwa pochodzi z języka węgierskiego. – 2 punkty
C) Husarz używał szabli w momencie zwarcia lub gdy skruszył wszystkie kopie. – 3 punkty
Atak: 5
Obrona: 0
Dodatek Strategiczny: +1
Buławy hetmańskie
Od XVI w. aż do schyłku XVIII w. w Polsce funkcjonowała jako oznaka władzy hetmańskiej.
A) Początkowo buława służyła jako broń obuchowa. – 1 punkt
B) Ozdobiona złotem i srebrem, głowice miała wysadzaną kamieniami szlachetnymi. – 2 punkty
C) Skrzyżowane buławy znajdowały się na pagonach marszałka polski. – 3 punkty
Atak: 13
Obrona: 13
Dodatek Strategiczny: +8
Sułtan turecki
Tytuł monarszy, którym od VIII w. tytułowano wielu władców państw muzułmańskich.
A) Od końca XIV wieku tytułowano tak władców Turków osmańskich. – 1 punkt
B) W latach 1648-87 sułtanem tureckim był Mehmed IV. – 2 punkty
C) Mehmed IV był władcą słabym i okrutnym, który nie interesował się sprawami państwa. – 3 punkty
Atak: 15
Obrona: 12
Dodatek Strategiczny: +6
Kara Mustafa
(ok. 1620 lub ok. 1634 – 1683).
Wielki wezyr turecki, uczestnik zwycięskich wypraw tureckich, pokonany dopiero pod Wiedniem.
A) Za porażkę pod Wiedniem został z rozkazu sułtana stracony. – 1 punkt
B) Wywodził się z rodu Köprülich. – 2 punkty
C) Naprawdę nazywał się Mustafa Pasza. – 3 punkty
Atak: 16
Obrona: 12
Dodatek Strategiczny: +7
Jan III Sobieski (1629 – 1696)
Król Polski od 1674, wódź i polityk, odniósł wspaniałe zwycięstwo pod Wiedniem.
A) W 1673 pokonał Turków pod Chocimiem. – 1 punkt
B) Był człowiekiem światłym i wykształconym, znał doskonale jęz. turecki. – 2 punkty
C) Hetmanem polnym koronnym został w 1668 roku. – 3 punkty
Atak: 0
Obrona: 8
Dodatek Strategiczny: +0
Uzbrojenie tatarsko-tureckie
Dzięki niewielkiej wadze ekwipunku jazda turecka odznaczała się dużą zwrotnością.
A) Bronią typowego wojownika tatarskiego była szabla i łuk. – 1 punkt
B) Uzbrojenie ochronne składało się z misiurki, kolczugi i tarczy. – 2 punkty
C) Jazda polska często rozbijała obozy tatarskie. – 3 punkty
Atak: 8
Obrona: 6
Dodatek Strategiczny: +3
Pułkownik husarii
W XVI-XVII w. pułk jazdy był jednostką taktyczną, składającą się z kilku lub kilkunastu chorągwi.
A) W XVI-XVIII w. w wojsku polskim mianem pułkownika określano dowódcę pułku jazdy. – 1 punkt
B) Wielu utalentowanych pułkowników ujawniło się w Polsce w XVII w. – 2 punkty
C) Tak duże jednostki jak pułk tworzono m. in. w wypadku zawiązania przez wojsko konfederacji. – 3 punkty
Atak: 14
Obrona: 12
Dodatek Strategiczny: +6
Leopold I (1640 – 1705)
Od 1655 roku król Węgier, od 1656 król Czech, od 1658 cesarz rzymsko-niemiecki.
A) Po bitwie pod Wiedniem sprzeciwił się dalszym operacjom wojsk polskich na Węgrzech. – 1 punkt
B) Całe Węgry odzyskał dzięki zwycięstwom Eugeniusza Sabaudzkiego. – 2 punkty
C) W polityce zagranicznej przeciwstawił się ekspansji Francji Ludwika XIV. – 3 punkty