Pokémon Tazo - rozrywka naszego dzieciństwa
Pokémony są globalnym fenomenem, który od wczesnych lat 90 aż po dziś dzień ma wielu wiernych fanów na całym świecie. Koszulki, plecaki, zabawki, gry, karty kolekcjonerskie- Pokémony są wszędzie (możesz, przekonać się o tym grając w Pokémon GO). Niektóre z produktów opatrzonych pokéballem osiągają zawrotne ceny! Nie inaczej jest z popularnymi „tazosami”.
Historia Tazo poprzez wieki
Gra, tu nikt się nie zdziwi, ma swoje korzenie w Japonii. Wywodzi się od popularnej gry menko, w której gracze używali bogato zdobionych krążków (ceramicznych, ołowianych, czy też drewnianych). W późniejszych lata później zaczęto również używać papierowych kart.
Gracz, uderzając swoim krążkiem o krążek przeciwnika, lub też wytworzoną siłą wiatru, próbował odwrócić żeton oponenta. Jeśli ta sztuka się mu udała, zabierał oba żetony.
Wraz z japońskimi emigrantami, gra przybyła na Hawaje. Tu oryginalne krążki zostały zastąpione mniej wymyślnymi i tańszymi papierowymi lub kartonowymi wkładkami z kapsli od butelek po mleku. Tazo, swoją angielską nazwę (pogs) zawdzięcza właśnie jednej z hawajskich mleczarni. W latach 70. XX wieku jeden z hawajskich zakładów przetwórstwa mleka wydrukowała litery POG na kartonowych wkładkach swoich kapsli. Była to promocja nowego napoju POG- passion fruit, orange, guava (marakuja, pomarańcza, guawa).
Tazo Współcześnie
Tazosy w dobrze znanej nam współczesnej formie, spopularyzowane w połowie lat 90. XX wieku. Za ich olbrzymim sukcesem stoi meksykański producenta przekąsek, Sabritas (wchodzący w skład Frito-Lay). Niewielkie krążki z przyjemnymi dla oka nadrukami inspirowanymi najpopularniejszymi programami (i nie tylko!) były dołączane do produktów, głównie chipsów. Sama nazwa tazo pochodzi od określenia „taconazo” co oznacza „uderzenie obcasem”, każdy, kto kiedykolwiek grał w tazosy, przyzna, że dźwięk był całkiem podobny! Co więcej, jest to też nawiązanie do popularnej meksykańskiej gry szkolnej, która polega na otwieraniu butelki przy użyciu buta, przy czym najważniejsze jest odpowiednie (i dalekie!) wystrzeleniu kapsla.
Nie ma gry bez zasad
W grze mogło uczestniczyć co najmniej dwóch graczy. Można było również obstawiać zwycięzcę. Żetony każdego z graczy ustawiane w wieży, jeden na drugim, obrazkiem/postacią do dołu. Następnie losowana jest kolejność, w jakiej gracze będą wykonywać swoje rzuty. Każdy gracz rzuca tazo (najlepsze do tego były te grubsze) w ustawioną przez przeciwnika wieżę tak, aby jak najwięcej krążków odwróciło się na drugą stronę. Żetony, które uda się obrócić awersem do góry, trafiają w ręce gracza, który rzucał. Jak widać, zasady od dziesięcioleci pozostały bez większych zmian. Jednak jeśli ta podstawowa wersja rozgrywki wydaje się niewystarczająca, nic strasznego!
Istnieje wiele modyfikacji podstawowej wersji gry, podwórkowe zasady- tak naprawdę ogranicza nas jedynie wyobraźnia.
Spis wszystkich Pokemon Tazo dostępny jest tutaj.