Pokerap – kultowy utwór z końcówki odcinków serialu Pokémon

Pokerap to jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów pierwszego sezonu anime Pokémon, który zdobył ogromną popularność wśród fanów na całym świecie. Ta energiczna piosenka, emitowana na końcu odcinków oryginalnej serii, miała za zadanie wymienić wszystkie 150 Pokémonów z pierwszej generacji. W niniejszym artykule przyjrzymy się historii Pokerapu, jego różnym wersjom, ciekawostkom oraz kontrowersjom związanym z tym kultowym utworem.

Historia Pokerapu

Został stworzony przez firmę 4Kids Entertainment, odpowiedzialną za angielski dubbing anime Pokémon. Utwór zadebiutował w pierwszym sezonie serialu, znanym jako „Indigo League”, i był emitowany na końcu odcinków od „Pokémon – I Choose You!” do „The Breeding Center Secret”.

Oryginalny utwór został podzielony na pięć części, które były emitowane po kolei przez pięć dni tygodnia. Każdego dnia widzowie mogli usłyszeć inny fragment piosenki, a po pełnym tygodniu emisji wszystkie 150 Pokémonów zostało wymienionych. Taki format był spowodowany ograniczeniami czasowymi – pełna wersja Pokerapu trwała zbyt długo, by emitować ją w całości po każdym odcinku.

Twórcy i wykonawcy

Za muzykę do Pokerapu odpowiadał John Siegler, a główne wokale wykonywali James „D-Train” Williams oraz Babi Floyd. W wywiadzie dla magazynu The Week z 2015 roku, D-Train opowiedział o procesie tworzenia piosenki. Według niego, utwór powstawał stopniowo – najpierw dodawano pięć Pokémonów, dopracowywano rytm i rymy, a następnie dodawano kolejne pięć i tak dalej.

Co ciekawe, Siegler nie był szczególnie dumny z wykonania, uważając go za jeden ze swoich najmniej udanych utworów stworzonych dla franczyzy Pokémon. Jak sam stwierdził: „To nie była naprawdę piosenka; to był sposób na wymienienie 150 nazw Pokémonów, więc nie było to szczególnie interesujące muzycznie”.

Struktura utworu i tekst piosenki Pokerapu

Oryginalny Pokerap rozpoczyna się od krótkiego dialogu:

„OK, przyjaciele! Czas na Pokérap. Wy zajmijcie się śpiewaniem, ja zajmę się trudniejszą częścią. Zaczynajmy!”

Następnie rozpoczyna się właściwa część, która wymienia wszystkie 150 Pokémonów z pierwszej generacji (z wyjątkiem Mew). Struktura utworu jest prosta – składa się z wersów, w których wymieniane są nazwy Pokémonów, przeplatanych refrenem „Catch ’em, catch ’em, gotta catch ’em all, Pokémon!”.

Początek brzmi następująco:

„I want to be the best there ever was. To beat all the rest, yeah, that’s my cause!”

Po czym następuje wyliczanie Pokémonów:

„Electrode, Diglett, Nidoran, Mankey
Venusaur, Rattata, Fearow, Pidgey
Seaking, Jolteon, Dragonite, Gastly
Ponyta, Vaporeon, Poliwrath, Butterfree”

Warto zauważyć, że kolejność wymieniania Pokémonów nie odpowiada ich numeracji w Pokédexie, a linie ewolucyjne są często pomieszane.

Błędy w teledysku

Mimo ogromnej popularności, nie był wolny od błędów. Fani zauważyli kilka pomyłek w wizualnej prezentacji Pokémonów podczas emisji:

1. Przy wymienieniu Poliwratha pokazywany jest Poliwag (pierwsza forma ewolucyjna)

2. Gdy wymieniony jest Graveler, na ekranie pojawia się Geodude

3. Ten sam obraz Poliwaga pojawia się ponownie, gdy faktycznie wymieniony jest Poliwag

Te błędy stały się przedmiotem dyskusji wśród fanów, a w ostatnich latach zyskały nową popularność dzięki filmikom na TikToku i innych platformach społecznościowych, które zwracają uwagę na te nieścisłości.

Różne wersje Pokerapu

Z biegiem lat powstało kilka różnych wersji, dostosowanych do kolejnych generacji Pokémonów:

1. Kanto (oryginalny) – wymienia 150 Pokémonów z pierwszej generacji, z wyjątkiem Mew

2. Gold/Silver – wymienia Pokémony z drugiej generacji, z wyjątkiem Celebi

3. Hoenn – wymienia Pokemony z trzeciej generacji oraz Mew i Celebi, ale pomija Relicanth i Zigzagoon

Po przejęciu produkcji anglojęzycznego dubbingu przez The Pokémon Company International od 4Kids Entertainment, tradycja Pokerapu została zarzucona i nie powstały oficjalne wersje dla kolejnych generacji.

Kontrowersje i ciekawostki

Mimo swojej popularności, nie był wolny od kontrowersji:

1. Kwestie płacowe – W wywiadzie z 2015 roku, D-Train ujawnił, że wykonawcy nie otrzymali tantiem za swój udział w utworze. 4Kids Entertainment zapłaciło im jednorazową kwotę za nagranie, bez dodatkowych wynagrodzeń za późniejsze wykorzystanie piosenki. Wielu twórców muzyki dla anglojęzycznej wersji  pozwało później 4Kids, choć D-Train i Babi Floyd nie brali udziału w tych procesach.

2. Usunięty Pokémon – Według D-Traina, jeden z Pokémonów został usunięty z listy podczas produkcji. Nie jest jasne, o którego chodziło – mogła to być zmiana nazwy lub, jeśli chodziło o Mew, decyzja o nieujawnianiu go, gdyż był wtedy jeszcze tajemnicą.

3. Japońska wersja – W japońskiej wersji anime zamiast Pokerapu używano „Can You Name All the Pokémon?”, która pełniła podobną funkcję. W japońskiej wersji gry Pokémon Trading Card Game, postać Imakuni? wspomina, że śpiewa „Can You Name All the Pokémon?”, podczas gdy w angielskiej lokalizacji mówi, że śpiewa Pokerap.

4. Hindi Pokerap – Dla drugiego indyjskiego dubbingu serii stworzono wersję Pokerapu w języku hindi, która była używana jako motyw końcowy w drugiej połowie pierwszego sezonu. Co ciekawe, nie przypominała ona angielskiej wersji.

5. Animutacja – Neil Cicierega, znany twórca internetowy, stworzył swoją pierwszą „animutację” (surrealistyczną animację flash) opartą na japońskiej wersji Pokerapu. W tej wersji pojawiają się różne postacie, w tym Mr. Rogers, Pikachu, Colin Mochrie, Theodore Roosevelt i wielu innych.

6. Aktualizacja Pokerapu – W 2021 roku, po około półtora roku pracy, grupa fanów stworzyła zaktualizowaną wersję Pokerapu, która obejmuje prawie 900 gatunków. W projekcie wzięło udział ponad 900 artystów, z których każdy narysował innego Pokémona.

Pokerap w różnych wersjach językowych – tłumaczenie piosenki

Pokerap został zaadaptowany do wielu języków, choć nie do wszystkich. W polskiej wersji anime nie emitowano go, co stanowiło znaczącą różnicę w porównaniu do wersji angielskiej. Polscy fani mogli poznać go głównie poprzez importowane płyty CD, takie jak „Pokémon 2.B.A. Master”, lub później przez internet.

W niektórych krajach został przetłumaczony i nagrany w lokalnych językach, zachowując melodię i strukturę oryginału, ale dostosowując nazwy Pokémonów do danego języka. W innych regionach, podobnie jak w Polsce, zdecydowano się nie adaptować tego elementu. Jeśli chcemy zobaczyć różne wersje, w tym w języku polskim. możemy je obejrzeć na YouTube.

Dziedzictwo Pokerapu

Mimo upływu lat, pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów nostalgii związanej z Pokémonami z lat 90. Wyliczanka jest regularnie wspominana przez fanów pierwszej generacji i stanowi ważny element kultury popularnej tamtego okresu.

Był również wydany na kilku oficjalnych ścieżkach dźwiękowych, w tym:

• „Pokémon 2.B.A. Master”

• „Pokémon X”

• „Exclusive Target Mix!”

• „Exclusive Toys R Us Mix!”

Pełna wersja jest również dostępna na pierwszym dysku amerykańskiego wydania DVD pierwszego sezonu, a także na tomach 1-7 amerykańskiego wydania VHS i DVD pierwszego sezonu.

Podsumowanie

Pokerap, mimo swoich niedoskonałości i kontrowersji, pozostaje kultowym elementem franczyzy Pokémon, który pomógł wielu fanom zapamiętać nazwy oryginalnych 150 Pokémonów. Jego energiczna melodia i charakterystyczny styl rapu sprawiły, że stał się on jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów związanych z Pokémonami, a jego dziedzictwo trwa do dziś w formie parodii, remiksów i nostalgicznych wspomnień.

Dla wielu fanów, którzy dorastali w latach 90., słowa „Catch ’em, catch ’em, gotta catch ’em all, Pokémon!” na zawsze pozostaną jednym z najbardziej charakterystycznych elementów ich dzieciństwa, przypominającym o czasach, gdy świat Pokémonów dopiero zaczynał podbijać serca dzieci na całym świecie.